【贈友五首】
本帖最後由 巨門 於 2012-10-30 10:47 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>贈友五首</FONT>】</FONT></STRONG></P><STRONG><P><BR>作者:白居易 </P>
<P></STRONG> </P>
<P><STRONG>之一</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>一年十二月,每月有常令。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>君出臣奉行,謂之握金鏡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>由茲六氣順,以遂萬物性。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>時令一反長,生靈受其病。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>周漢德下衰,王風始不競。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>又從斬晁錯,諸侯益強盛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>百裏不同禁,四時自為政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>盛夏興土功,方春剿人命。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>誰能救其失,待君佐邦柄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>峨峨象魏門,懸法彜倫正。</STRONG></P>
<P><BR><STRONG>之二</STRONG></P>
<P><BR><STRONG>銀生楚山曲,金生鄱溪濱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>南人棄農業,求之多苦辛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>披砂複鑿石,矻矻無冬春。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>手足盡皴胝,愛利不愛身。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>畬田既慵斫,稻田亦懶耘。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>相攜作遊手,皆道求金銀。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>畢竟金與銀,何殊泥與塵?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>且非衣食物,不濟饑寒人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>棄本以趨末,日富而歲貧。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>所以先聖王,棄藏不為珍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>誰能反古風,待君秉國鈞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>捐金複抵璧,勿使勞生民。</STRONG></P>
<P><BR><STRONG>之三</STRONG></P>
<P><BR><STRONG>私家無錢爐,平地無銅山。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>胡為秋夏稅,歲歲輸銅錢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>錢力日已重,農力日已殚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>賤粜粟與麥,賤貿絲與綿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>歲暮衣食盡,焉得無饑寒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>吾聞國之初,有制垂不刊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>庸必算丁口,租必計桑田。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>不求土所無,不強人所難。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>量入以為出,上足下亦安。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>兵興一變法,兵息遂不還。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>使我農桑人,僬悴畎畝間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>誰能革此弊,待君秉利權。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>複彼租傭法,令如貞觀年。</STRONG></P>
<P><BR><STRONG>之四</STRONG></P>
<P><BR><STRONG>京師四方則,王化之本根。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>長吏久于政,然後風教敦。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>如何尹京者,遷次下逡巡?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>請君屈指數,十年十五人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>科條日相矯,吏力亦已勤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>寬猛政不一,民心安得淳?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>九州雍為首,群牧之所遵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>天下率如此,何以安吾民?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>誰能變此法,待君贊彌綸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>慎擇循良吏,令其長子孫。</STRONG></P>
<P><BR><STRONG>之五</STRONG></P>
<P><BR><STRONG>三十男有室,二十女有歸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>近代多離亂,婚姻多過期。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>嫁娶既不早,生育常苦遲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>兒女未成人,父母已衰羸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>凡人貴達日,多在長大時。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>欲報親不待,孝心無所施。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>哀哉三牲養,少得及庭闱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>惜哉萬鍾粟,多用飽妻兒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>誰能正婚禮,待君張國維。</STRONG></P>
<P> </P>
<P><STRONG>庶使孝子心,皆無風樹悲。<BR> </STRONG></P>
<P><STRONG>引用:</STRONG><STRONG>http://www.aoboo.com/library/poetry_show.asp?id=800</STRONG></P>
頁:
[1]