【霜夜】
<P><p align="center"><strong><font size="5">【<font color="red">霜夜</font>】</font></strong></p></P><P><BR><p align="center"><strong>陸遊</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>梅花欲動夢魂狂,柳丁閑搓指爪香。</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>莫怪草堂清到骨,一梳殘月伴新霜。</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>月淡霜清夜漏遲,疏鐘杳杳度南陂。</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>燈殘有恨欲誰語,雞老無聲如我衰。</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>使入蜀川方在道,書傳淮浦定何時?</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>艾為可遣閒愁得?獨擁寒爐爇豆萁。</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>黃甘磊落圍三寸,赤蟹輪囷可一斤。</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>更喚東陽麴道士,與君霜夜策奇勳。</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>土床紙帳臥幽寂,枕上細聽城上更。</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>榾柮燒殘地爐冷,喔咿聲斷天窗明。</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>風霜欲透草茨屋,鹽酪不下薺糝羹。</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>猶恨扶犁老無力,向來枉是請躬耕。</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>澹月窺窗似有情,更堪梅影向人橫。</strong></p></P>
<P><BR><p align="center"><strong>放翁不受天魔惱,獨擁青氈睡到明。</strong></p><BR></P>
頁:
[1]