【感寓】
<P><p align="center"><strong><font size="5">【<font color="red">感寓</font>】</font></strong></P><P><BR></p><p align="center"><strong>陸遊</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>人生堂堂七尺身,本與聖哲均稱人。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>唐虞乃可讓天下,光被萬世常如新。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>哀哉末俗去古遠,斫喪太朴澆全淳。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>豆羹簞食輒動色,攘竊乃至忘君親。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>錙銖必先計利害,詎肯冒死求成仁?</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>不欺當從一念始,自古孝子為忠臣。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>人生難控摶,古謂七十稀。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>壽夭雖小異,要亦同所歸。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>君看銜山日,耿耿有餘暉。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>投床方息偃,晨起複求衣。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>萬家同一役,負水關門扉。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>知叟與愚公,畢竟孰是非?</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>老氏有至言,所貴知我稀。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>鄙夫急自衒,豈複擇所歸!</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>君看珠在淵,草木借光輝;</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>所以古達人,懷玉被褐衣。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>吾廬大澤中,歲苦水半扉。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>朱門固自好,我亦未必非。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P> </P>
頁:
[1]