【讀書】
<P><p align="center"><strong><font size="5">【<font color="red">讀書</font>】</font></strong></P><P><BR></p><p align="center"><strong>陸遊</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>讀書肝膽尚輪囷,蠹簡堆中著此身。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>飽識三千餘歲事,已為七十四年人。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>鏡中衰鬢難藏老,海內虛名不救貧。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>只欲從今都掃盡,剩沽春酒答新春。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>力不扶微學,心猶守舊聞。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>壁間科鬥字,秦火豈能焚?</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>放翁白首歸剡曲,寂寞衡門書滿屋。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>藜羹麥飯冷不嘗,要足平生五車讀。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>校讎心苦謹塗乙,吟諷聲悲雜歌哭。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>三蒼奇字已殺青,九譯旁行方著錄。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>有時達旦不滅燈,急雪打窗聞簌簌。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>倘年七十尚一紀,墬典斷編真可續。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>客來不怕笑書癡,終勝牙籤新未觸。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>憶昔年少時,把卷惟引睡;</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>惰遊過日月,自咎輒涕泗。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>老來百事廢,卻覺書多味;</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>豈惟時有得,聖域可坐致。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>譬如入武庫,戃怳不暇視;</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>淺陋安能名,出門但驚喟。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>天球及河圖,千古所共秘;</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>幸今發其藏,雖老敢自棄。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>讀書四更燈欲盡,胸中太華蟠千仞。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>仰呼青天那得聞,窮到白頭猶自信。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>策名委質本為國,豈但空取黃金印。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>故都即今不忍說,空宮夜夜飛秋磷。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>士初許身輩稷契,歲晚所立慚廉藺;</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>正看憤切詭成功,已複雍容托觀釁。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>雖然知人要未易,詎可例輕天下士。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>君不見長松臥壑困風霜,時來屹立扶明堂。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>古人已死書獨存。吾曹賴書見古人。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>後之視今猶視古,吾書未泯要有取。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>賈生痛哭漢文時,至今讀之有餘悲。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>魏徵嘻笑封德彝,生亦豈責絳灌知。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>窮秋風雨臥孤館,萬世悠悠百年短。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>垂死成功亦未晚,安知無人歎微管!</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>稽古衰猶力,翻書夜達晨。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>思人頻掩卷,感事忽沾巾。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>世閱幾春夢,身今一老民。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>忍窮端已慣,蔬食又經旬。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>遠遯江湖上,端居風雨中。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>紙新窗正白,爐暖火通紅。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>簽帙方重整,聲形且細窮。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>扶衰倘未死,更破十年功。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>束髮論交一世豪,暮年憔悴困蓬蒿。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>文辭博士書驢券,職事參軍判馬曹。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>病裡猶須看周易,醉中亦複讀離騷。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>若為可奈功名念,試覓並州快剪刀。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>少從師友講唐虞,白首襟懷不少舒。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>舊謂皆當付之酒,今知莫若信吾書。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>朱黃參錯雞鳴後,簽帙從橫月墮初。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>撫幾欣然時有得,此翁作計未全疏。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>兩兩星躔九九車,天津笑我醉騎驢。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>床頭正可著周易,架上何妨抽漢書。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>幸有古人同臭味,不嫌兒子似迂疏。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>頹然白髮雖堪鄙,耐事禁愁卻有餘。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>平生愛客如愛書,力雖不逮意有餘。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>門前車馬久掃跡,老病又與黃卷疏。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>人情冷暖可無問,手不觸書吾自恨。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>今年入秋風雨頻,燈火得涼初可近。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>年過七十眼尚明,天公成就老書生。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>舊業雖衰猶不墜,夜窗父子讀書聲。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>堯庭君相都俞盛,闕裡師生博約深。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>我讀殘編食忘味,朱弦三歎有遺音。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>兩眼欲讀天下書,力雖不迨志有餘。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>千載欲追聖人徒,慷慨自信寧免愚?</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>置書不讀談虛無,誰其始為此創疽?</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>古時澤被禽與魚,博施所以為唐虞。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>正使老釋信不誣,為我未免近楊朱。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>高軒大旆塞路衢,台閣尊顯來于於;</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>安得禹皋日陳謨,沾濡四表無焦枯;</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>坐令事業見真儒,老農不恨老耕鉏。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>先親愛我讀書聲,追慕慈顏涕每傾。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>萬事到前心盡嬾,一編相向眼偏明。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>致君正使違初志,為己猶當畢此生。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>更祝吾兒思早退,雨蓑煙笠事春耕。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>面骨崢嶸鬢欲疏,退藏只合臥蝸廬。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>自嫌尚有人間意,射雉歸來夜讀書。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>歸老寧無五畝園,讀書本意在元元。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>燈前目力雖非昔,猶課蠅頭二萬言。</strong></p><p align="center"><strong><BR></P>
頁:
[1]