【讀呂舍人詩追次其韻】
<P><p align="center"><strong><font size="5">【<font color="red">讀呂舍人詩追次其韻</font>】</font></strong></P><P><BR></p><p align="center"><strong>陸遊</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>士生始從學,取友實先務。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>吾聞諸古人,傾蓋有如故。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>漢宮長生藥,至取雲表露。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>治身當何如,而受一塵汙?</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>有過當相規,有善當相告;</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>豈惟定新交,亦以篤舊好。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>勢利古所羞,置之勿複道。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>霜霣萬木凋,孰秉歲寒操?</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>少壯如昨日,忽已及耄期。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>舊友散莫收,亦複少新知。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>言歸鏡湖上,日日醉東籬。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>自笑如寒蠂,裴回殘菊枝。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>道士成金丹,青雲可接翼;</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>小夫豈知此,危坐學數息。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>如持一畚上,自謂河可塞。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>生不遇碩師,幾何不自賊。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>三沐複三熏,佩玉懹明珠。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>何至不自珍,欲效豕負塗?</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>傳呼雖甚寵,正可誇群奴。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P><BR>君看魏徵孫,世世為農夫。</strong></p><p align="center"><strong></P>
<P> </P>
頁:
[1]