【清詩·採桑曲】
<p align="center"><strong><font size="5"><font color="red"><font color="blue">【</font>清詩·採桑曲<font color="blue">】</font></font></font></strong></p><br />
<p align="center"><strong>閻爾梅(1603-1679)</strong></p><br />
<p align="center"><strong>種桑人家十之九,連綠不斷陰千畝。</strong></p><br />
<p align="center"><strong>年年相戒桑熟時,畏人盜桑晨暮守。</strong></p><br />
<p align="center"><strong>前年災水去年旱,私債官租如火鍛。</strong></p><br />
<p align="center"><strong>今春差覺風雨好,可惜桑田種又少。</strong></p><br />
<p align="center"><strong>採桑女子智於男,曉霧浸鞋攜筍籃。</strong></p><br />
<p align="center"><strong>幼年父母責女紅,蠶事績事兼其中。</strong></p><br />
<p align="center"><strong>桑有稚壯與瘦肥,亦有蠶飽與蠶饑。</strong></p><br />
<p align="center"><strong>忌諱時時外意生,心血耗盡繭初成。</strong></p><br />
<p align="center"><strong>織不及匹機上賣,急償官租與私債。</strong></p><br />
<p align="center"><strong>促織在室絲已竭,機抒西鄰響不絕。</strong></p><br />
<p align="center"><strong>殘歲無米貨入苦,妄意明年新絲補。</strong></p><strong><br />
</strong>
頁:
[1]